Gevangen in San Francisco

Gisteren hadden we een rustdagje. We sliepen uit, de jongens speelden de ochtend in de speeltuin en ik ruimde de camper op. Stefan was als enige al vroeg in de weer. Hij besloot gebruik te maken van een vrijkaartje walvisspotten die we in 2019 kregen omdat we toen niks zagen, maar wel zeeziek waren (ik althans). Deze keer had Stefan meer geluk. Hij zag een hoop dolfijnen die mee zwommen en kreeg als een van de enige van de boot een walvis te zien. Missie geslaagd! Met zijn verhaal dat het laatste uurtje erg wild was en er weer veel mensen over de rand van de boot hingen, was ik blij met de keuze dat hij alleen ging.

's Middags reden we twee uurtjes naar San Francisco, waar we parkeerden en niet meer weg gingen. Als avondeten haalden we pizza. Waarschijnlijk waren dit de grootste pizza's ter wereld. We hadden 2 pizza's en hebben er twee dagen van kunnen eten. Gelukkig heeft de camper een combimagnetron met naar een taart- en pannenkoek-, ook een pizzafunctie. Welkom in Amerika.

Vandaag gingen we wel vroeg op pad. Op zoek naar de metro die ons naar het noorden van San Francisco zou brengen. Hier moesten we toch nog een stukje lopen naar de pier vanwaar onze boot zou vertrekken naar Alcatraz; een bijzondere locatie die we de jongens toch echt wilden laten zien. Gelukkig vonden de jongens het net zo interessant als we hoopten. Ze luisterden aandachtig naar de verhalen en vonden het volgens mij best spannend. Wederom zetten we onze kinderen in een cel. Ik zie een patroon verschijnen (in Calico ghosttown was dat ook favoriet). We namen ze wel weer mee terug op de boot.

We hebben nog een tijdje door San Francisco rondgelopen. Mijn stappenteller is blij met de bijna 20.000 stappen vandaag. Het kostte nogal wat energie en pijnlijke benen, maar gelukkig zat er hier wel een Starbucks op elke hoek van de straat! We gingen op zoek naar 3 vanzelfsprekende winkels: een bookstore, victoria's secret en the cheesecakefactory. 

Een vakantie is voor mij niet compleet zonder een nieuw boek. Het blijft lastig om in een vreemd land, in een vreemde en chaotische boekenwinkel, met auteursnamen die je niks zeggen, een mooi boek te vinden. Maar ik denk dat het me is gelukt. 'Earthlings' was een employees pick met een omschrijving die me triggerde. De schattige buitenkant van een knuffelegel mocht je niet misleiden. Dit boek moest een psychologisch meesterstuk zijn met humor, vreemde gebeurtenissen en een bizar einde. Nou, dan ben ik om. 

De volgende stop: victoria's secret. Een soort traditie, al is het een vreemde. Als Stefan en ik in Amerika zijn moeten we pizza, starbucks en Victoria's secret hebben gevonden. De aankopen blijven privé 😅 maar ik ben er blij mee.

Hierna door naar Macy's, waar op de bovenste verdieping zich the cheesecakefactory bevindt: Stefans favoriete taartje. We schrokken even toen we zagen dat de cheesecake 10 dollar per stuk kost.. dus we besloten dat we best twee stukken konden delen. Uiteindelijk had Stefan zijn stuk voor zichzelf en deden wij drieën ons tegoed aan het mega stuk chocolade cheesecake. Machtig spul maar wel machtig lekker!

Laatste stop: de camper. Hier begon het opruimen en inpakken van de koffers weer. Van het overgebleven eten hebben we een bij elkaar geraapt maaltje gemaakt: Stefan en Lucas pizza, Noah pasta met worteltjes en ik krieltjes, champignons en worteltjes. Niks mis mee 😄 

De kasten zijn leeg, de koffers zijn vol. De kinderen liggen in bed en iedereen is klaar voor morgen: lekker weer naar huis.

Ik kan wel zeggen dat dit de droomvakantie is geworden zoals we hem in gedachten hadden. We hebben alles kunnen doen wat we wilden en we hebben de jongens een prachtig deel van Amerika laten zien. Las Vegas blijft een minst favoriete en ietwat bizarre stad. De natuur hier is mega mooi, en een camper rijden is super leuk! Meteen besloten we dat dit een manier van reizen is die heel erg bij ons past en dit zal dan ook niet onze laatste campervakantie zijn. Vol nieuwe plannen gaan we naar huis, waar we ook weer even heel veel zin hebben in het oude vertrouwde veilige thuishonk.

Ik zeg: tot over 2 dagen, in het kleine maar o zo fijne Nederland!